Судбината на две камили
Мајка и дете камили си разговарале надвор на Сонцето. Детето ја прашува мајката: „Мамо, мамо да те прашам нешто може?“
„Секако сине, кажи што те интересира?“
„Па, мамо зошто ние камилите имаме грпка?“
„Па сине, ние сме пустински животни. Во грпката чуваме резерви на вода и сме познати по тоа што долго време можеме да издржиме без вода.“
„Епа добро, а зошто имаме долги нозе и кружни копита?“
„Сине, тие ни помагаат да одиме по песокот полесно од сите други“
„А, мамо, зошто имаме толку долги трепки? Понекогаш многу ми пречат на видот?!“
“Сине, тие ни служат да не заштитат од пустинскиот песок и ветер“
„Ахам, значи грпката ни служи за вода кога сме во пустина, нозете и копитата за да одиме полесно кога сме во пустина, а трепките не штитат од пустинскиот ветер и песок...може само уште едно прашање мамо?“
„Да, сине?“
„Што по ѓаволите тогаш правиме ние тука во Зоолошкава градина???“
Заклучок: Вештините, знаењето, способностите и искуството се корисни само ако се наоѓаш на вистинското место!
Би можело да ве интересира:
Препорачуваме
Најчитани неделава
