„Од скопските горештини избегав на Матка – си замислив желба со раката на манастирот, имаше велосипеди на вода“

Матка ми е едно од најубавите места во моето Скопје и секогаш кога имам странци на гости ја посетуваме, но никогаш не ми текнало за пикник на Матка среде лето. Секогаш ја посетувам или во есен, или на пролет. И искрено, таму полесно се дише, веднаш се почувствува разлика во температурата, а таа дебела сенка е одлична за релаксирање.

Летото е во полн ек, а со тоа и горештините, сонцето не престанува да пече, а и едвај се дише. Сите се во потрага по сенка и место за разладување, но ако езерата и морето се далеку, тука е Матка, прекрасниот кањон за кратко бегство од горештините, барем од скопските пеколни летни денови.

Пријател од детството ме викна да се видиме, ама му викам, само ако одиме некаде во природа, не можам па цел ден во кафуле да седам. Одиме на Матка, вели тој, пикник на Матка.

Матка ми е едно од најубавите места во моето Скопје и секогаш кога имам странци на гости ја посетуваме, но никогаш не ми текнало за пикник на Матка среде лето. Секогаш ја посетувам или во есен, или на пролет. И искрено, таму полесно се дише, веднаш се почувствува разлика во температурата, а таа дебела сенка е одлична за релаксирање.

Ледена вода на Треска

Со кафе, сендвичи, грицки-мицки и едно тенко ќебенце за седење стигнавме на кањонот, а таму нè пречека жуборот од реката Треска, детска смеа и птичја песна.

Викенд беше, па малку потешко најдовме паркинг. Ако немате автомобил, градскиот автобус со број 60 ве носи до таму.

Секогаш директно одев накај малата црква и на прошетка по тесното патче, но овојпат, го поминавме мостот и се спуштивме на брегот на реката.

А таму милина, кристална вода, каменест брег и сенка, дувка ветре, деца скокаат, пливаат, си играат во водата, а јас им завидувам на безгрижноста, но и храброста.

Не издржав, ги фрлив патиките и ги брцнав стапалата, а водата грч, не издржав ни две минути… ама мислам дека целото тело ми се разлади! Се прашувам како ли децата имаат толку храброст да скокаат во водата која е толку ледена?

Седиме и уживаме, пејзаж кој плени, евоцирање спомени и ладно кафенце… како да сме во некој паралелен свет, а не на само 15 минути од центарот на градот каде температурите го пржат асфалтот.

Брзо се наполни таа мала своевидна плажа на брегот на Треска, родителите под сенка, а децата се разладуваат во реката. Сите насмеани, едноставно уживаат во природата! Малку е потребно за среќа нели?

Замисли си желба кај манастирот

Одиме накај патеката крај езерото, ама баш кај малиот манастир пријателот ми вели, дојди да си замислиш желба. Матка ја имам неколку пати посетено, ама никогаш не сум слушнала за „замислувањето желба“.

На ѕидот на манастирот Свети Андреја има отпечаток на дланка, па ја поставив мојата дланка и си замислив желба, се надевам дека ќе ми се исполни наскоро.

Според старата легенда, овој отисок се вика Маркова рака бидејќи многу одамна Крали Марко со својот брат Андрија поминале на ова место. Во меаната каде сега е ресторанот имало турски аскер и го убиле братот на Крали Марко. Тој им се одмаздил, а во знак на предупредување оставил отпечаток од својата дланка на манастирскиот ѕид. Оттаму и името, Маркова рака.

Прошетка низ кањонот

И секако, посетата на Матка нема да е целосна без прошетка низ кањонот и насладување на очите со сите природни убавини и смарагдната зелена боја на езерото.

Додека пополека пешачиме низ тесното патче им мавтаме на патниците од кајчињата кои одат накај пештерата Врело.

Јас тоа искуство го оставив за следен пат. Кајаци ја кршат мирната езерска вода, а тоа доживување топло им го препорачувам на сите авантуристи, интересно е, а погледот на клисурата и високите карпи и волшебен.

Пред неколку години изнајмивме кајак тандем и беше одлично искуство. Стравот од превртување на кајакот исчезна брзо откако бев маѓепсана од погледот.

Она што ме изненади беа велосипедите на вода, изгледаат мошне забавно, но јас не сум доволно смела за тоа.

Меѓу посетителите имаше и многу странци, а ресторанот со прекрасниот поглед на езерото со смарагдна боја беше преполн. Многумина се одлучиле својот неделен ручек да го зачинат со прекрасни пејзажи и дебела сенка на брегот на езерото.

Изморени, но со полна душа, очи наследени со убавина, онаа нежна, недопрена природна убавина, се враќаме назад. Мирис на лето и печена пченка… среќна сум што толку блиску до мојот град има вакво мало парче рај во кое накратко можам да заборавам на урбаната џунгла и да уживам во убавините на мајка природа, убавините на Матка.

Повеќе фотки:

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови и фотографии е казниво со закон.

 И. Ј. | Црнобело / фото:  И. Ј. | Црнобело