Дали човекот некогаш ќе биде хиберниран?

Границата меѓу фактите и соништата во поглед на ова прашање е голема. Од експерименти на животни, до приказни за цели руски села кои успевале да хибернираат во текот на најладните денови.

Хибернацијата на човекот денес не останува само како научно фантастично прашање, туку и план за заштита на пациентите кои се во тешки и потенцијално смртни состојби.

Идеата за хибернирање процутува во 50тите години на овој век, како резултат на трката за освојување на вселената и од тогаш станува една од главните опсесии на научниците. Целта била заштита на астронаутите од штетните космички зраци и заштеда на храна, вода и кислород.

Првите експерименти започнуваат со биологот Лавлок кој правел експерименти на хрчаци. И покрај нивната успешност, истите не отишле подалеку од животниското царство и идеата за хибернирање на човекот останала како фикција од која НАСА многу бргу по завршувањето на трката, се откажала.

Во 1900 година, британските весници објавуваат информации за селаните од руското село Псков кои успевале да заспијат во длабок сон наречен лотска. Селаните на почетокот на зимата се собирале покрај семејнитe камини и спиеле се додека не завршат ладните денови.

Што се однесува до иднината, првите пациенти кои ќе ја искусат хибернацијата нема долго да подлежат на неа. Попрецизно, првите хибернации ќе траат само еден час се додека не им заврши оперативниот зафат. За оние кои сакаат да патуваат на далечни планети оваа идеја сеуште истанува само сон кој чека да се исполни.