Морничавите злодела на браќата Харпе, првите сериски убијци: Си ги убиле децата, ги мачеле своите сопруги

Браќата Харпе, Микаја „Големиот“ и Вајли „Малиот“, биле озлогласени сериски убијци од крајот на 18 век. Се верува дека убиле најмалку 30 луѓе, вклучувајќи мажи, жени и деца, и извршиле низа насилни злосторства како грабежи и тортура.

Микаја Харпе бил роден во Северна Каролина во 1768 година, додека родното место и годината на раѓање на Вајли Харп не се познати.

За браќата е познато дека уште од мали биле вклучени во криминални активности, а до полнолетството веќе стекнале лоша репутација поради нивното насилно однесување.

Во доцните 1700-ти, браќата Харпе се придружиле на групата одметници „Мажите Мурел“, која била позната по криминалните активности во долината на реката Мисисипи.

Меѓутоа, насилното однесување и склоноста на браќата Харпе да убиваат неселективно, набрзо довело до нивно протерување од бандата и тие биле принудени да побегнат во дивината.

Неколку години, браќата Харпе делувале како разбојници и бандити, пленувајќи ги патниците и доселениците во пограничните региони на Кентаки, Тенеси и Илиноис.

Било познато дека извршиле низа насилни злосторства, вклучувајќи силување, мачење и убиства, а меѓу нивните жртви имало мажи, жени и деца.

Се криеле во дивината околу 12 години. Токму тука браќата киднапирале две млади жени и ги принудиле да бидат нивни сопруги. Несреќните девојки биле Марија Дејвидсон и Сузан Вуд.

Девојките биле третирани полошо од животни - биле тепани, држени во синџири и силувани. Некои приказни велат дека Марија и Сузан забремениле неколкупати и во секој случај браќата си ги убивале децата.

Владеењето на теророт на браќата Харпе завршило во 1799 година, кога конечно биле заробени од група чувари предводени од маж по име Џон Лајпер.

Браќата биле однесени во Нешвил, Тенеси, каде што им било судено и биле прогласени за виновни за убиство.

На 8 февруари 1804 година, Микаја и Вајли Харпе биле погубени со бесење на јавниот плоштад во Нешвил. Нивните тела биле оставени да висат неколку часа како предупредување за другите одметници, а потоа биле закопани во необележан гроб.

Приказната на браќата Харпе оттогаш стана легенда, со бројни книги и филмови базирани на нивните страшни злодела.

Иако точните детали за нивните злосторства можеби никогаш нема да бидат познати, нивното брутално и насилно однесување продолжува да ги ужаснува луѓето и денес.

M. Г. | Црнобело