Заблуда е дека можеш да ги задржиш луѓето, кога сакаат да си одат од твојот живот

Заблуда е дека можеш да ги задржиш луѓето, кога сакаат да си одат.

Можеш само да им го забавиш процесот на заминување ако им се понижуваш, им го храниш егото, им се закануваш или пак им прогледуваш низ прсти, им го даваш тоа што го имаш и максимум што знаеш и умееш.

Можеш да ги врзеш, но не можеш да ги сочуваш до себе. Луѓето не се чуваат, се чува стадото.

Луѓето или те прифаќаат или не. Или те сакаат или не. Или си им добар или си им лош.

На нив си им како неопходна дневна состојка, некогаш медена, некогаш горка. А и тие на тебе. Па, ако ти ги прифаќаш нив без притисоци, зошто не и тие тебе?

Луѓето што сакаат да си одат од твојот живот не можеш да ги сочуваш, дури и да се претвориш во нивна сенка.

Во животот ќе ти останат оние кои не мораш да ги чуваш. Оние кои не треба да те чуваат тебе. Оние со кои си поврзан/а, оние со кои си едно.

А другите? Нека им е среќен патот!

Извор / фото: deposiphotos.com