Моето ретро Нинтендо е денешниот Xbox

Кога бев малечка, родителите постојано повторуваа една иста реченица како стара расипана лента: „Леле деца, какви сте! Во наше време ова немаше! Па, ние бевме деца за пример, вие на што личите? Безобразие!“

Moeto-retro-nintendo-e-denesniot-xbox-01_copy.jpg

Не можам да ви опишам колку жолчно ме иритираа овие изјави. Не бев способна да сфатам како толку се разликуваме со нашите родители, не ми влегуваше во глава удирањето со стапче по рацете во нивното време или седењето на некакви си гравчиња, сите методи на воспитување кои потсетуваа на средновековно мачење.

Зошто веднаш по станувањето гледаме телевизија, не ли нè здоболеа прстите од тетризот, оставете го веќе еднаш тоа проклето Нинтендо! Ќе се приберете ли еднаш веќе дома, уште ли пари за флипери, каде ви е топката, нели минатата недела собиравте пари за нова?

Тогаш, само си мислев како никогаш нема да ги изговорам нивните зборови. Никогаш нема да речам – „Леле деца какви сте, ние во наше време не бевме вакви“.

И бидна. Реков. Ми дојде толку природно, спонтано, како да тлеело некаде во мојата ДНК, која по кој знае којпат ми укажува дека крвта не е вода.

Им се чудиме на дечињата и ги обвинуваме, а не сфаќаме дека тоа што за нас беше тетризот, за нив е таблетот, а моето ретро Нинтендо е денешниот Xbox.

Во екот на неговото детство и тинејџерство, најгромогласни се Фејсбук, Инстаграм и Снепчет, исто како што во нашето време беше Мирцот или Hi5.

Секое ново време носи нови промени. И не можеме да ги сопреме. Верувам дека и овие генерации во иднина ќе се чудат на новите изуми, па можеби и некој од нив ќе им каже на своите деца или внуци – „Во моето време не беше вака“.

Чувствувам потреба да застанам малку во одбрана на денешните деца. Не е дека се совршени, не е дека немаат маани. Разгалени се, по малку килави, невоспитани и ретко кое ја познава реалноста.

Но, тоа не е до нив. Тоа е до родителите.

Ако се работи, се разговара со нив, им се посветува квалитетно внимание, ако се запознаат со книгите и природата и се научат на ред и дисциплина, дечињата се секогаш прекрасни, без оглед на декадата.

И никакви нови промени, изуми или технологии нема да го променат тоа.

(О)Милена | Црнобело

Би можело да ве интересира:

16 години непребол од смртта на Тоше Проески: „Денес повеќе би сакал да ти дојдам на концерт, намест... „И 16 години по смртта, Тоше е непребол. Ме лазат морници кога шетам низ Крушево...
Секој маж може да добие дете, но тоа не го прави „татко“ Биолошкиот родител претпоставува дека ја заслужил љубовта на своите деца само за...
„Отворено писмо до мојот татко кој никогаш не беше тука за мене“ „Никогаш нема да можеш да ми ги вратиш оние години што ги пропушти. Никогаш нема...
Баба Рога, самовили, страшни кловнови: Со што сè нè плашеа како деца? Пред неколку вечери, нешто пред полноќ, се возев во градски автобус, минувајќи г...
Вие наши сакани, што го победивте ракот и се смеете повторно од срце, вие сте нашите херои од реално... Зарем треба да ја сожалуваме жената со марама на главата? Не, ние треба да бидем...
Некогаш летниот одмор беше во село кај баба и во камп приколки во Струга vs. денес - по цел ден на т... На календарот ги одбројуваме последните денови од август, а со тоа, е крајот на ...

Најчитани неделава

sonovnik-sidebar.jpg