Низ муабет со колешките, се сетивме на некои работи од нашето детство, кои вака гледано не беа толку одамна, но кога ќе пресметаш – ау, поминале едно 20-25 години.

Сè повеќе слушам вакви изјави од многу млади луѓе. Почна да наликува на некое помодарство – ајде да го оцениме нивото на фраерлук од 1 до „не знам како да си го наместам креветот“. Еве, навистина не знам, ме буни тоа што има и перница и чаршаф и прекривка....

Мажот си дошол дома од работа и ги пронашол своите три деца надвор во дворот, уште во пижами, со кал до колена, а празни кутии храна и обвивки од чоколади биле расфрлени по целиот тревник.

„Одам на лов. Ова е слика од мене како „ловам“ вечерва. Не, нема пушки. Ниту животни.

Ех, тие студентски денови, да ми се вратат сега назад. Денови кога напнувањето за испити и колоквиуми ми беше најголем проблем.

За жената чиј сопруг секој ден после работа си наоѓа изговор за да задоцни и има уште една станица.

вистинити пораки во кои се пронаоѓа секој поединец кој некогаш згазнал на ова наше мало парче земја.

Сине мој, како да беше вчера кога те зедов во рацете, кога го почувствував твоето мало тело во мојата прегратка. Беше и остана целиот мој свет, мојата радост, мојата сила, причината за моето постоење. И кога ми беше најтешко, кога којзнае колку пати паднав, знаев дека мора да се исправам...

да ни наврати куп слики, чувства, спомени...

Јееееј, викенд. Упс, за момент заборавив дека викендот изгледа поинаку кога си родител.

Постои непишано правило дека треба да ја цените мудроста што ја споделуваат со вас постарите и поискусните.

Додека сиромавиот талкал по улиците, наишол на еден многу мудар човек. 

неколку „клика“ можете да дознаете многу работи или да се потсетите на она што некогаш сте го знаеле. 

Дали некогаш сте помислиле што е разликата помеѓу мудрата и чувствителната жена?

Мишел Обама тврди дека само со помош на ментални вежби е возможно да постигнете хармонија во животот...

Ние луѓето сме навистина чудни битија, секој со свои сфаќања, ставови, размислувања, расудувања.. Навидум толку индиферентни, а сепак комплексно изградени да чекориме по ова климаво тло наречено „свет“. 

Ви благодарам што сте дел од мојот живот иако сме оддалечени. Сè уште ве чувствувам близу до мене.

Повеќе толеранција, повеќе разбирање, повеќе искреност, повеќе љубов. Помалку нетрпеливост, помалку недоразбирања, помалку лицемерие, помалку омраза. Повеќе безгрижност, помалку грижи. Повеќе здравје, помалку болка.  Повеќе радости, помалку таги. Повеќе сонување, помалку мижење...