Посебно е актуелно за секоја пропуштена можност за вработување, да ги обвиниме „провинцијалците“ дека за мала плата прифаќаат да работат и дека заради нив ние останатите не...

Жена, мајка, кралица.... како да не бе! Стани прва, собери ако некој нешто оставил по станот, спремај појадок, спремај ужинки за децата, набрзина поднашминкај се, облечи деца и летај накај училиште за да не задоцнат. Потоа, брзај кон работа, давај сè од себе минимум 8 часа. Врати се дома и соочи се со почетокот на домашното работно време. Ако не си стигнала да зготвиш, веднаш паркирај се пред шпоретот и почни.

Борбата со емоциите е ролеркостер кој е еден од најдолгите и најтешки за справување. Секојдневно имаш причина поради која едноставно не ти е денот. Не ти се станува, кафето го истури, го заборави паричникот, немаш пари за појадок, те изнервира колегата, детето е ненаспано, па владее нервоза. Се случува, нели?

Да бидеме искрени, никој не е идеален, ни ние, ни партнерот што е покрај нас. Со некои работи што нè нервираат кај него или неа учиме да живееме, за други правиме компромис, но има и такви што ужасно ни одат на нерви, па сакаме да ги смениме.

Важно е да научите да се борите против заморот, тагата, стравовите и нерешените ситуации. Бидете полни со љубов кон вашите деца. Во нив ќе остане љубовта што им ја давате во детството.

„Сакав да ти покажам дека вистинската вредност се цени на вистински начин. Ако се најдеш на погрешно место и не те ценат, не им се лути. Оние што ја знаат твојата вредност се тие што те ценат. Не останувај таму каде што никој не ја гледа твојата вредност“.

Нема родител што не се соочил со ситуацијата детето да му се расплаче во јавност, да бара играчка, сладолед или нешто друго... Нема родител што не се почувствувал дека во тој миг би било подобро „да се отвори земјата и да го голтне“ отколку да се соочува со изливот на бес на мини-човекот пред него. А нема ни родител што не почувствувал како другите го гледаат што се случува, а некои и отворено коментираат.

Се надевам дека ќе имаш храброст да го сакаш повеќе светот, кој на моменти те разочарува.

„Пред неколку вечери на Вибер ми стигна порака од девојката на мој поранешен дечко, со кој не сум во врска повеќе од 5 години и кого не сум го видела барем 3 години. Ама ете, години подоцна, таа решила да пише и да ми каже што ја мачи“. Како го преживеав овој ретрограден Меркур? 

Се ежам од луѓе слабаци, кукавици. Онакви несигурни, чиниш скршени, кои никогаш немаат храброст да се борат ниту за себе, ниту за своите сакани.

Не постои поголема храброст од тоа да бидеш слаба и себеси да се прифатиш како таква.

Угро, Искра Трпева, Дарко Илиевски, 4Play се само дел од оние што ги испеаја некои од најпопуларните македонски песни, а потоа ги снема од сцената. Се сеќавате ли на пејачите и нивните хитови од 1990-те и 2000-те?

Додека го пиев кафето, го гледам детето како пресреќно си оди дома, скока од радост затоа што новите патичиња купени од пазар му светкаат и вика на цел глас: „Види, мамо, што ми купи стрина!“ А дома, на врата го пречекува мајка му видно згрозена од тоа што нејзиното дете го носи на нозете...

Се сеќаваш ли кога ти шепотеа дека нема да можеш да минеш низ тоа, дека сигурно ќе те скрши? Види се сега колку убаво се состави.

„Андријана“ – го слушам гласот на Тоше од зад мене. Се свртев, а тој качен на врвот на скалите пред влезот на хотелот, ги рашири рацете и почна да пее „Happy birthday to youuuuuu“. Додека пееше слезе на улица. Се изгушкавме. Дури и ми ги истегна ушите „за да пораснам голема“ – честитка со сите салтанати. Спонтана, искрена, другарска... И една од најдрагите роденденски честитки што ќе ги памтам додека сум жива“.

За секој проблем со децата, бараме совет на интернет. Имаме модерни виртуелни семејства на форумите и на Фејсбук групите, но не смееме да заборавиме дека кога станува збор за здравјето на децата, понекогаш мора да консултираме и лекари. Не се советите на интернет семејството секогаш најдобри. Иако информациите се достапни, тоа не значи дека треба да ги земаме здраво за готово, без да ги проверуваме.

Некои го викаа Тревко, а оваа декоративна пченица беше совршен начин за децата од најмали нозе да се научат да се грижат за растенијата во домот и да станат поодговорни. И денес може да се најде да се купи вакво растение, но новите верзии имаат и чаша во која децата треба да залеваат вода.

„Мајка ми ми залепи шлаканица и почна да ми вика. Плачев, се плашев од уште еден удар, устата ми се тресеше. Потоа, бабичката ме фати за рамо, ме тргна од мајка ми...“