Еден период работев во земјоделска аптека. Повеќето од потрошувачите беа селани. Чудно, но јас посреќни луѓе не бев видела ни до тогаш ни до денес...

Тоа што СИ ти, зборува толку гласно за тебе што не можам да слушнам што зборуваш. А за тоа кои сме денес најгласно зборува тоа што го работиме, во оваа високо технолошко специјализирано општество…

Доста време размислувам за ова, но никогаш се немам искажано јавно, и време е за тоа! Сакам да зборувам за животот наспроти смртта. За луѓе кои умеат да живеат, луѓе кои се борат да живеат и оние на кои смртта им е спасот.

„Македонија е земја без иднина. Македонија е земја без перспектива и просперитет“. Најчести изјави на секој наш граѓанин. Младите умови ни бегаат, младите сили нè напуштаат.

Еднаш ми кажа лепотице, онака опуштено, нежно ноншалантно. Па, јас не знам кога последен пат некој ми кажал нешто така убаво. Се израдував како дете.

Во овие две години откако Трамп стана претседател нема ден медиумите да не пишуваат за него. Каков политичар е тој не е она што сакам да го коментирам овде. Тоа што најмногу ме нервира е сите тие натписи вистини и невистини- како Доналд и Меланија не се сакаат, како спијат во одделни соби, како тој не ја заштитува со чадорот кога се на дождот или пак не се држат за рака.

Сите ние сакаме да ја сочуваме Македонија, сакаме да го сочуваме идентитетот, јазикот, традицијата и културата. Но, сите ние сакаме да живееме вистински дури сме живи, а не да преживуваме во мизерија секој ден.

За некого не значи ништо ден полн со дожд и силен ветар кој корне сѐ што ќе стигне само за да опстане. Но за некој значи. За некои луѓе не е убав ни летен ден со сино небо и сонце кое пекнало па засјајува сè, дури и душите на нечесните.

Пред некој ден бев во маркет да пазарам, и пред мене на каса двајца родители со нивната ќеркичка. Девојченцето си разгледува наоколу и одеднаш се врти кон татко ѝ велејќи: „Тато, дај ми една паричка да ја пуштам во садот“. 

Живееме во време во кое животот брзо се развива, надоградува и променува. Но, и покрај целиот постигнат напредок во различни сфери забораваме да извршиме промени и да вложуваме во еден клучен дел за развитокот на општеството – образованието.

Едноставно, замислете си како сте дел од сопственото битие, комлексна „креација“ на тоа што сме и тоа што, сепак, не сме... Ако се уфрлите во така дедуктивна перспектива, запрашајте се дали сакате да коегзистирате со останатите делови од „креацијата“...

Добро утро! Се будам чувствувајќи се одморено, свежо и убаво.  Исполнета со она утринско чувство станувам и се подготвувам за денот.  Се гледам во огледало.  Некоја убава енергија ми носи природната убавина која ја имам.  Баш ми е убав денов! 

„Здраво, одамна немаме зборувано. Сакав само да ти кажам дека ми недостасуваш бескрајно. Ми недостасуваат твоите свиени веѓи и тој лажен лут   поглед зад кој се криеше најчувствителниот и најпозитивниот човек што го  познавам...

Секој октомври истата приказна и среќна сум што заврши. Секоја година преку добро смислени маркетиншки трикови и стратегии, најразлични брендови....

Мали, мили, исти како нас. Деца кои сакаат и тие свое безгрижно детство. Деца со посебни потреби, кон кои ние правиме предрасуди во општеството и се „гнасиме“ од нив. А зошто? Затоа што сакаат повеќе љубов и внимание? Зошто?

Денес постојано се појавуваат нови трендови, од најбизарни до интересни и забавни. Почнувајќи од „Ice bucket challenge“, бизарни маникири, манијата на big booty и што потенка половина, до играњето до автомобил во движење на познатата „Kiki do you love me“ на Дрејк (знам дека не се вика така, ама ретко кој ја препознава како „In my feelings“).

Навистина животните патишта се чудни. Не било тоа само изрека која ја користеле постарите за да ни кажат дека од секое лошо има полошо, дека после дождот изгрева сонце, дека она што денес ти е болка утре ќе бидеш благодарна за него, како и дека сè што денес е големо, некогаш ќе биде многу мало.

Колку пати досега сте биле на животна раскрсница со мисла дали да поминeте на црвено и да донесете брза одлука која можеби ќе ве чини цел живот или пак да поминете на зелено, да почекате и смирено да донесете важно решение?