Не ме викај „сељак“ - и она ме викаше така!

Па, како да не те викам?

На дожд намерно притискаш на гас и ги бањаш пешаците на тротоар.

На семафори чистиш нос и тоа доолго и соочно.

На келнерката ѝ го зјапаш задникот, а потоа дрско ѝ се обраќаш.

Зборуваш на телефон додека плаќаш на каса во маркет.

Во кафуле зборуваш толку гласно што може да те слушнат и во соседното кафуле.

Пушташ музика до максимум во автомобилот и раката ти е потпрена на отворениот прозорец.

Пцуеш затоа што некој пешак собрал храброст да премине на пешачки премин и ти го губи времето.

Кажуваш интимни детали како си ја „работел“ таа и таа на биро во канцеларија.

Џвакаш со отворена уста во ресторан, а и да подждригнеш не е реткост.

Се чешаш долу како никој да нема околу тебе, а си среде трговски центар.

Плукаш по улица и фрлаш отпадоци.

Сите жени ги нарекуваш ку*ви, гуски, неспособни.

Трубиш на свирката од автомобилот кога ќе видиш „јака женска“.

Го „џвакаш“ пластичното лажиче и еден час по пиењето на кафето.

Си го чешаш увото со првиот предмет што ќе ти падне при рака.

Брмчиш со моторот да бидеш виден и слушнат надалеку, а ако треба ќе го кренеш и на едно тркало.

Хммм, па како да те викам?

©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.

Автор: С. С. | Црнобело