Хумористичен приказ на 5-те фази низ кои минуваме кога сме настинати

Настинката е навистина здодевна работа и секој од нас гледа да ја избегне на најдобар можен начин, но понекогаш тоа е невозможно.

Колку и да се обидуваме, падот на имунитетот си го носи своето.

Па, без разлика дали со време ќе ја прифатиме вистината или не, настинката речиси секогаш нѐ фаќа неподготвени.

Секој има свој начин при борба и соочување со вирусите, но дефинитивно сите минуваме низ следниве неколку фази:

Чувствуваме дека доаѓа

Не е јасно како, но секој од нас го има она чудно чувство пред да се разболи. Така, без разлика дали ќе ги испиете сите можни чаеви и лекарства за превенција, по извесен период настинката секогаш „напаѓа“.

Тоа првобитно чувство никогаш не лаже, па откако нашето тело почнува да ги дава првите знаци за настинување, веќе е доцна навремено да изреагираме и да го спречиме она што допрва доаѓа.

Неверување и одбивање на вистината

Дури и тогаш кога сфаќаме дека сме сериозно „виросани“, првата фаза е одбивање. Секој мисли дека може да помине низ тој период стоечки, па продолжуваме да одиме на работа и нормално да ги извршуваме дневните обврски сѐ до оној момент додека нашето тело нѐ крахира.

Тоа е моментот на соочување и прифаќање на вистината.

Соочување со реалноста

Откако се соочувате со фактот дека не сте способни да мрднете од кревет, наредната фаза е соопштување на околината. И токму во тој момент кога ќе се јавите на работа за да кажете дека отворате боледување, почнува да ве „јаде“ грижа на совест. Вие сфативте дека не можете да функционирате, но прашањето е како да ви поверуваат другите.

„А што ако мислат дека лажам!“ – си велите и автоматски почнувате да се однесувате уште поболно од претходно. „Зарем јас сакам да седам дома и да се досадувам“ си велите... и тогаш го вклучувате телевизорот и инстантно сфаќате дека седењето дома не било толку лоша идеја.

„Умирање“ од досада

Да, навистина беше супер маратонското гледање на вашата омилена серија, но после два дене веќе не се издржува. Сѐ уште се чувствувате одвратно и преморено, но едноставно не можете да се помирите со фактот дека седењето дома е премногу здодевно.

Иронично нели, времето кое решивте да го искористите за да закрепнете и одморени да се вратите на работа некако стана постресно отколку одењето на работа.

Враќање на обврските, а веќе ни треба одмор

Помина една седмица, се чувствувате подобро и среќни сте дека конечно ќе се вратите на нормалниот живот - „во цивилизација“.

Стигнувате на работа и сфаќате дека иако ве немаше само неколку дена, вашите претпоставени се однесуваат како да е крај на свет, а работата се „натрупала“ до степен да не знаете од каде да почнете. Единственото нешто што секој од нас си го помислува во тој момент е: „Ми треба одмор!!!“

С. У. | Црнобело