Светиот грал на звучните ефекти - дали знаете што е крикот на Вилхелм?

Што имаат заедничко „Војната на ѕвездите“, „Индијана Џонс“, „Убавицата и ѕверот“, „Аладин“, „Смртоносното оружје“, „Господарот на прстените“, „Пиратите од Карибите“ и многу други филмови и серии? 

На прв поглед ништо, освен еден крик на Вилхелм. Крикот на Вилхелм е светиот грал на звучните ефекти и постои голема шанса дека веќе сте го слушнале, но најверојатно не сте го забележале. Крикот на Вилхелм се користи во најголемите блокбастери, нискобуџетни филмови и телевизиски серии повеќе од 60 години, а обично може да се слушне кога некој лик паѓа од голема височина. За што поточно станува збор?

Овој ефект за прв пат се користел во вестернот од 1951 година, „Distant Drums“. Препознатливиот крик за прв пат се слуша во сцената во која група на војници преминува преку мочуриште.

Во еден момент еден од војниците испушта крик кога алигаторот ќе го повлече под водата.

И во овој случај, како и со други филмски ефекти, крикот бил снимен во звучната кабина. Од шест снимени звуци на крикови, петтиот крик стана препознатлив како Вилхелмов крик.

Режисерите како Питер Џексон и Квентин Тарантино, како и бројните дизајнери на звук, го пронашле овој ефект и го ставиле во своите филмови.

Крикот на Вилхелм почна да се појавува насекаде. Тој стана повеќе од звучен ефект, а само име, крикот на Вилхелмо, го користеа многу бендови, произведувачи на пиво и др.

Ашера | Црнобело