Брачен пар од Битола патуваше со мотоцикл до Италија: „За 40-тиот роденден си се почестивме со незаборавна авантура“

Детали

сабота, 02 септември 2023

„Оваа година јас и сопругот Александар наполнивме 40 години, па сакавме да се почестиме со едно патување со мотоцикл низ Италија. Познати сме по честите патувања кои ги организирам јас, а тој неуморно ме следи. Нашиот мотоцикл е NC700D Хонда Интегра и е толку удобен што се чувствував како да сум во мојата фотелја во канцеларија“ – раскажува Елена Гацоски од Битола за CRNOBELO.com.

Елена и Александар Гацоски од Битола заедно со уште два пара пријатели, летово се впуштиле во авантура со мотоцикли до Италија.

Авантуристи по природа, поминале 2.200km, прошетале низ некои од најубавите места во Италија, уживале во слободата, природата, магијата на малите и помалку познати гратчиња.

За CRNOBELO.com, тие го споделија нивното искуство од патувањето:

Oва патување беше едно поинакво искуство, потполно различно од кое било претходно патување кое ти дава чувство на независност, слобода, авантура во која си поблиску до природата.

Љубовта кон мотоциклите сопругот ја имал уште како дете, но желбата кулминираше пред неколку години кога си го купи својот прв мотоцикл, па потоа следуваше друг поголем, кој беше спремен за подолги патувања.  

На почетокот правевме локални тури околу Охрид, Струга до соседна Грција, Костур, Солун, но, патувањето за Италија ни беше голем предизвик. Уште на почетокот на годината веќе беше направен планот и беа букирани местата каде ќе престојуваме.

Тргнавме 3 мотоцикли, три пара јас заедно со мојот сопруг Александар, неговиот колега Марјан и сопругата Жанета, и уште еден пар Даниел и Александра сите од Битола со кои заедно извозевме 2.200km.

Идејата за Италија беше моја, но голем дел околу целата организација имаше и Марјан, со кого заедно ги планиравме сите попатни застанувања, паузи и места кои сакавме да ги посетиме.

Имавме доста набиена агенда секој ден, секое застанување ни беше доброорганизирано и испланирано. Иако багажот на мотоциклот изгледа прилично мал, со добра организација може да се спакува буквално сè што ти е потребно за 8 дена - од влечки за на плажа до моторџиски чизми.

За едно вакво долго патување мора да си спремен за секакви временски погоди и непогоди, од јакни до костими за капење, од дождовници до заштитни фактори.

Имавме среќа да погодиме преубаво време, со оглед на тоа какво време имавме кај нас во тој период.

Тргнавме од Битола низ Албанија до Драч од каде се качивме на траект за Бари каде патувавме скоро 10 часа. Следниот ден беше само почеток на целата таа убавини која ни ја нуди Италија.

Мене лично Италија ми е омилена земја и би сакала секое селце, секое местенце да го посетам.

Првото место каде застанавме беше областа Puglia и гратчето Poligano a Mare кое се наоѓа во јужниот дел на Италија уште познато како „Тhe Pearl of the Adriatic” или бисерот на Јадранот.

Гратчето е создадено на карпа и има еден посебен шарм, едноставно си маѓепсан од мирисот на тазе приготвена морска храна, испраната облека која виси на секоја тераса, тесните улички, белите куќички, луксузните ресторани изградени во самата карпа, мостот Bourbon’s Bridge од каде се прават преубави фотографии од плажата Lama Monachile по која е и познато ова гратче, каде уживавме и се бањавме во тиркизната вода.

Наредна станица ни беше Алберобело. Ова гратче како да е излезено од некоја сликовница, како од бајка.

Не можеш да останеш рамнодушен на малите бело-сиви куќички, познати како трули, и нивната фасцинантна архитектура со конусен покрив кој наликува на кошничка за пчели, изградени само од вар во кои беа сместени разно разни продавнички со сувенири и автетични предмети кои ја раскажуваат приказната на ова гратче.

Следното застанување ни беше во Матера. Тоа е едно уникатно гратче кое не смее да се пропушти и беше неизбежен дел од нашиот план на патување.

Најдобар начин да се прошета Матера е пешки, па затоа ги паркиравме мотоциклите и се пуштивме низ тесните улички да уживаме во парчињата историја за кои шепотат камењата кои го опкружуваат градот.

Камените живеалишта, црквите, улиците и камбанариите се само дел од убавините на Матера кои го одземаат здивот.

По посетата на овие три волшебни места имавме возење од некои 3 часа до местото каде бевме сместени, во близина на Салерно и Амалфи.

Наредниот ден беше за Amalfi Coast. Ех... тоа беше мојата дестинација од соништата.

Возењето со мотоцикл по брегот низ кривулестите крајбрежни патеки беше едно незаборавно искуство, каде гужвата воопшто не беше пречка за да уживаме во пејзажите на Прајано, Атрани, сè до Позитано.

Позитано, како едно од најубавите селца на Амалфи, се протега врз издигнатите карпи каде се наредени пастелните карпести куќарки.

Поубаво место навистина немам видено. Од шарените куќарки до цвеќињата во разни бои, лимоните кои едноставно можеа да се видат насекаде, како висат од карпестите тераси, во секое ресторанче, продавниче, мирисот на лимончелото, сладоледот во огромен лимон, буквално лимоните не само што ти ја смируваат душата, туку ни беа и празник за очите.

Од Позитано продолживме за Соренто, последната дестинација за тој ден, одвоивме некои 2 часа да прошетаме низ тесните улички и да уживаме во погледот кон Неаполскиот залив.

Од Соренто имавме букирано сместување на некои 40km во близина на Помпеја.

Следниот ден имавме малку повеќе возење до Рим, но попатно ни беше планирано да го посетиме Неапол и Гаета. Искрено, Неапол не ги исполни нашите очекувања изгледаше многу валкано и неуредно, па не му дадовме ни шанса да застанeме и да го прошетаме.

За разлика од Неапол, Гаета не е многу позната дестинација, но нуди толку убави плажи, топлина гостопримливост и сигурно би го ставила на листата за еден заеднички фамилијарен одмор.

Следна станица ни беше Рим.

Продолжува на следната страница...