Никола од Охрид на уникатен начин ја запроси саканата во Дубаи: „Прстенот е мој дизајн – има цела приказна за нашата љубов во него“

Планот беше запросувањето да се случи на почетокот од нашиот престој. Ние бевме 10 дена во Дубаи, а запросувањето се случи на вториот ден.

Како што напоменав, сакав да биде на зајдисонце, на плажа па така тој ден беше испланиран да ја посетиме една од по мене поубавите плажи Kite Beach.

Единствено се надевав тој ден да има убаво сонце и ветер кој ќе намами доста летала кои навистина изгледаат спектакуларно.

Катарина немаше никаква идеја што ќе се случи, таа мислеше дека цел ден ќе го поминеме на плажа за да подоцна се најдеме со Софија и Марио.

Но како што оди животот, ништо не одеше според планот (ха ха). Во ранецот имав гума на надувување во форма на прстен која требаше да ја предадам на Марио за да може да ја напумпа.

На неа беше напишано, Катарина (Кати), дали ќе се омажиш за мене. Но бидејќи тие беа заглавени во метежот на Дубаи, кој бил знае како е таму кога ќе се зареди, мораше да го прескокнеме тој дел и се сеќавам дека Марио, како поискусен ми напиша, „Кога ќе дојде моментот ќе знаеш и ќе видиш дека ништо друго не треба".

Навистина беше така - видов дека сонцето полека заоѓа и дека ако чекам, само ќе го пропуштам вистинскиот момент.

Па така кога моментот дојде, застанавме точно каде што летаа сите летала, капачи немаше поради леталата, така што се чувствуваше како целата плажа да беше резервирана само за нас.

Јас го местев телефонот за да можам да го снимам целиот чин, со изговор дека ќе танцуваме салса и ќе го пратиме видеото на нашиот професор. Така што сега имаме еден многу убав спомен од тој момент.

Кога се приближив до Катарина ѝ шепнав неколку работи кои мене ми беа лично важни да ги кажам и затоа што таа често вели дека јас сум личност која лесно може да ја предвиди, ѝ реков „Но ова сигурно не го предвиде".

Пред да клекнам на едно колено, срцето ми чукаше доста неконтролирано и мислам дека тогаш ѝ стана јасно што се случува.

За среќа ми кажа „Да", се бакнавме и останавме да уживаме во зајдисонцето.

Марио и Софија пристигнаа после чинот со еден прекрасен букет од рози и шампањ, па така со нив ја поделивме таа прва радост и потоа останавме сами за да уживаме во зајдисонцето и во таа огромна среќа која конечно можевме да ја почувствуваме заедно.

После тоа не кажавме никому едно 3-4 дена и навистина тоа беше како наша мала тајна во еден скриен рај и можам да кажам дека тоа го направи посебно.

Повторно, доста ретро, но мислам дека тоа допринесе во таа цела една магија затоа што имавме време да го процесираме ние самите, да се радуваме ние самите и кога ќе легнат емоциите истите да ги споделиме со нашите најблиски на кои сакавме лично да им кажеме.

Инаку, Катарина секогаш ми велеше дека кога ќе планирам нешто вакво треба да ѝ кажам некако за да може да ги направи ноктите. По тоа знаев дека воопшто не сомнева дека ќе се случи на тоа патување, затоа што не закажа маникир пред да летаме.

Па една од првите работи кои ги продискутиравме после тоа беше „Сега не можам да направам убави слики", на што јас одговорив, „Утре имаш термин во тој и тој салон", затоа што знаев дека тоа ќе дојде како поплака.

Ја прашавме и Катарина дали очекувала и каква била нејзината реакција, а таа за CRNOBELO.com вели...

Па, да бидам искрена, кога почнавме да го планираме патувањето и да ги резервираме билетите, ми помина низ глава дека можеби ова ќе биде едно посебно патување за посебни моменти, како на пример за запросување.

Но, токму во тој период, Ник ми покажа неколку слики од различни модели на прстени и ми рече дека следниот пат кога ќе одиме во Охрид, ќе ме однесе во мојата омилена продавница за да му покажам какви прстени ми се допаѓаат.

Со таа приказна, успешно ме убеди дека тоа нема да се случи во скоро време. Така што, токму тој ден во Дубаи, воопшто не очекував.

Сфатив во истиот момент кога дојде кон мене на плажата откако ја постави камерата.

Во моментот кога ме прегрна, почувствував дека срцето му чукаше неверојатно силно, и тоа беше моментот кога сфатив дека не станува збор само за видео во кое ќе танцуваме салса.

Реков „да“ штом ми помина првиот „шок“ (ха ха). Да бидам сосема искрена, од моментот кога го почувствував како срцето му чука толку силно и сфатив што се случува, сите убави зборови што ги кажуваше беа како сон.

Едноставно не можев да поверувам дека ова е моментот за којшто сонувам веќе некое време. Откако го процесирав тоа, се сетив дека веројатно треба и да му одговорам, иако за мене прашањето повеќе беше реторичко, затоа што одговорот беше и повеќе од јасен.

Така што, реков ДА. Можеби малку и извикав… да речеме, само сакав да бидам сигурна дека мојот одговор ќе биде чуен јасно и гласно.

Освен кајт-сурферите во водата, кои додаваа еден посебен убав допир на целата глетка, немаше луѓе околу нас во моментот на запросувањето – што, според мене, беше совршено.

Пред да стигнат пријателите со букетот и шампањот поминуваа неколку луѓе по пешачката патека кои ни честитаа и нè прашаа дали сакаме да ни направат неколку фотографии – што на крајот и се случи. Тие беа навистина емотивни како да нè познаваа.

Тогаш сфативме колку е убаво кога ќе се сподели таква радост па дури и со луѓе кои не ги познавате. Затоа со задоволство ја споделуваме нашата радост и со читателите на CRNOBELO.com.

За мене тоа беше како огномет од чиста радост, љубов и благодарност за овој посебен човек кој создаде толку незаборавен момент за нас двајцата.

Не сакам да звучам премногу клише, но мислам дека тој ден бев најсреќна во мојот живот. И да бидеме реални fiancé звучи секси.

©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.

М. М. | Црнобело