„Декорациите и бон тонот за свадби се една нова димензија“: Зошто одбивам да уживам во планирањето свадба?

„Сите ги осудуваат невестите кои не се возбудени околу нивната свадба и планирањето, но отсекогаш им се восхитував на елеганцијата со која зборуваат за свадбите со некои „стручни“ свадбарски жаргонски термини кои никогаш не влегле во мојот вокабулар.“

Вака започнува со исповедување невеста која не го разбира возбудувањето околу планирањето на свадба и која се чувствува како невестите околу неа да зборуваат во тајни кодови.

„Додека другите девојчиња кои одеа со мене во градинка, малку по малку, веќе ја создаваа нивната слика за идеална свадба, јас се обидував да не ми се заглават во нос коцките со кои си игравме.

Во текот на детството, бев бомбардирана со пораки во Дизни филмовите, дека девојките не стануваат само-свесни додека не станат нечии сопруги. И, како некоја која значително многу повеќе се задоволува со читање (и пишување) вести, сакам само да кажам – не се согласувам.

И 20 години подоцна, тие чувства остануваат – Се мажам за 4 месеци, а уште не сум формирала конечно мислење за изгледот на поканите. Pinterest ме победува. Сè е толку убаво, што по толку гледање веќе ништо не е убаво и доволно добро. Повеќе сум загрижена за тоа гостите да си поминат добро. И се надевам дека шегите и доброто расположение меѓу нив ќе биде доволно за фотографот да не мора да бара од нив да позираат.

Да не беше мојот организатор на свадби тука и мојата идна снаа што неодамна се венчаше, веројатно досега немаше да имам ни фустан, ниту кетеринг, а уште помалку идеја како побогу треба да изгледа и да се аранжира главната маса.

Ги гуглав сите најчесто поставувани прашања, но изгледа дека, освен основните правила за однесување на маса и почитување на постарите, бон тонот за свадби е една нова димензија.

Со целосно работно време и мачка која ми досадува по цели денови, немав многу време да го научам цел тој нов свадбарски јазик кој ќе го заборавам штом дојдам до олтарот. Им ги препуштив одлуките за мојот (добро, нашиот) голем ден, на пријателите и семејството, но не затоа што намерно се обидував да им оддадам чест на значаен начин (извинете).

Кога ќе го разгледувам свадбениот албум по 10 години, нема да обрнам внимание на тоа каква боја биле салфетките, или на тоа дека изгледам како Snapchat духче под сите тие светла, па дури ни на тоа дека вештачките трепки ми оставаат сенка на лицето како пајакова мрежа.

Ќе го забележам мојот иден сопруг и мене, како стојам покрај него со светнати, заљубени очи. Ќе се сеќавам на сите засрамувачки говори, на мојата старосватица која ми го држеше фустан додека одев во тоалет и ме хидрираше, и чувството на топлина, не затоа што подиумот станал испотен и леплив, туку затоа што сум била опкружена со луѓето кои ги сакам.

Тоа не значи дека жените кои се опседнати со сите детали околу свадбата, не се грижат за големата слика и другите значајни работи. Им завидувам на оние кои се способни да реализираат специфични и софистицирани креативни визии, и плус да им остане енергија за сè останато.

А, што кажува за мене тоа што седам на задното седиште во турата за планирање на мојата свадба, наместо да се фатам за воланот и да ги преземам работите.

И со оглед на тоа колку сум опуштена, гледам колку неправедно се третирани и колку лоша репутација добиваат оние кои немаат време за сите тие детали и планирања. Важно е да се чувствуваш како да имаш целосна контрола над својата иднина, а кога е подобар почеток за тоа, ако не пред еден од одлучувачките моменти на вашиот живот?

Затоа, кога мојата најдобра другарка ќе се мажи, или кога мојата сестра ќе каже ДА, нема да можам да им дадам одговори за тоа каква палета на бои треба да одберат.

Она што можам да го направам, е да се осигурам дека тие ќе бидат хидрирани во текот на целото случување и да им кажувам колку е забавно да бидете длабоко заљубени во новиот сопруг.“

М. М. | Црнобело