Мирјана Марковска: „Пред 3 години преживеав мозочен удар, а потоа се соочив со афазија - нарушување во говорот“

Детали

четврток, 07 септември 2023

„По мозочниот удар, се соочив со афазија, за среќа, во најблагата форма, со мала засегнатост на говорот, која успешно ја надминав и сѐ уште во мал степен ја надминувам со упорни и континуирани вежби и непрекината работа во мојата адвокатска канцеларија...“, споделува Mирјана Марковска – Андревски за CRNOBELO.com, која вели дека сè поголем е бројот на млади лица со мозочни удари.

Mирјана Марковска – Андревски е адвокат од Скопје, сопственик на адвокатската канцеларија „M&A“, но таа е пред сè е една храбра и успешна жена и мајка, и голем борец.

Пред околу 3 години таа преживеала мозочен удар, но, и по ова, продолжила да го живее животот храбро и на исправени нозе.

По ударот се соочува со афазија – состојба која ја нарушува способноста за говорење, читање, пишување или разбирање на другите, па токму затоа го формира „Здружението за помош и поддршка на лица со афазија“ (ХОУП).

Во интервју за CRNOBELO.com таа вели:

„Се соочив со афазија, за среќа во најблагата форма, со мала засегнатост на говорот, која успешно ја надминав и сѐ уште во мал степен ја надминувам со упорни и континуирани вежби, непрекината работа во адвокатската канцеларија и паралелно, особен ангажман во ХОУП: тековно информирање на јавноста за афазијата (проблеми, предизвици и решенија), помош и поддршка на лицата со афазија и лицата што се грижат за нив и проектите на ХОУП.

Експресно брзо се вратив на моите секојдневни активности и работни ангажмани, што значително ми помогна да се доведам во состојба на максимална оперативност.“

Раскажете ни малку поопширно, што поточно е афазија?

Афазија е стекнато комуникациско нарушување кое ја нарушува способноста на лицето да говори, но не влијае на интелигенцијата.

Нарушувањето на говорот и степенот на нарушеност на говорот се различни и по типологија и по степен на засегнатост (од неможност за говор, неразбирливост на говорот, до потешкотии во пронаоѓање на зборови).

Афазијата не е болест, туку е состојба или последица на мозочни нарушувања, најчесто мозочен удар, но, исто така и на механички повреди на главата, односно трауми или други заболувања кои ги засегаат мозочните функции.

Афазијата (не нужно) може да ја следат и други нарушувања на мозочните функции: помнење, перцепција, волеви движења.

Од големо значење е брзо да се реагира и да се отпочне со третирање на состојбата веднаш или непосредно по нејзиното настапување и да нема откажувања. Рехабилитацијата може да трае и подолго, но доколку се работи упорно и посветено, со верба, желба и мотив, успех секако ќе има.

Кажете ни нешто за вашата состојба на почетокот, за прогнозите на докторите и на вашата сегашна состојба? Како си помогнавте или кој ви помогна најмногу?

Како карактер и како адвокат, мене мозокот не ми мирува. Нема откажување. Нема „не можам“. Има само работа и нови предизвици за надминување и решавање.

Првенствено, рехабилитацијата отпочна со соодветна терапија и добра лекарска грижа. Истовремено, секојдневно, интензивно и упорно вежбање со физиотерапевт и логопед.

Физичките вежби и моториката се од круцијално значење за борбата со афазијата, а работата со логопед е повеќе од нужна.

Понатаму, активна работа во мојата адвокатска канцеларија и активен ангажман за ХОУП. Работата и постојаната ангажираност се најдобра рехабилитација.

Секако, не смее да се запостави ниту социјалниот живот, кој мора активно да се води. Секој според можностите. Јас го водам интензивно, како и секогаш.

Практично, освен краткиот период минат во болница, јас не застанав. И тоа е можеби најдобриот совет и пат кон добра рехабилитација, нема застанување, само упорност, мотивираност, многу работа и вежби и многу комуникација. И секако, трпение, грижа и љубов од најблиските.

За жал, особено во денешно време, секому може да му се случи мозочен удар и за жал, возрасната граница на лицата засегнати од оваа состојба сѐ повеќе се намалува.

Страв не треба да се има, бидејќи во страв и со страв практично не го живеете животот.

Но, особено е битно да се грижиме за сопственото психо-физичко здравје, да вршиме редовни контроли, да се едуцираме и да имаме поголема свесност за ризиците и превенцијата, како и сознание дека сѐ може да се надмине со упорност, без откажување и соодветна грижа.

Тоа е впрочем и една од целите на ХОУП и пораката која ХОУП во континуитет и перманентно ја испраќа во јавноста.

Продолжува на следната страница...