Биле изолирни, не смееле да контактираат со семејствата: Животот на жените во кинескиот царски харем

Евнусите - единствените мажи во харемот

Единствени мажи на кои им бил дозволен влез во харемот биле евнусите, кастрирани мажи, за да може царот да биде сигурен дека сите деца родени во харемот се негови биолошки деца.

Евнусите му служеле на царското семејство за време на сите династии, не само во харемот и честопати биле многу повеќе од обични слуги, односно понекогаш добивале голема политичка моќ.

За време на династијата Минг, 100.000 евнуси се грижеле за семејството и харемот.

Жените често се здружувале со евнусите и доколку на некоја од нив ѝ успеало да се избори за повисок статус, тогаш следувала и награда за евнусот што ѝ помогнал.

Одличен пример за ова е случајот со Ву Цетјен за време на владеењето на императорот Гаозонг од династијата Танг.

Според народните преданија, таа го убила своето новороденче и за тоа ја обвинила царицата Ванг. Царицата била деградирана, а Ву Цетјен станала нова царица.

Животот во харемот

Животот во харемот бил мешавина од раскош, интриги и изолација.

Жените имале пристап до луксуз и биле разгалувани, но исто така морале да почитуваат строги правила и биле под надзор.

Просториите во кои престојувале биле специјално дизајнирани и украсени со скап мебел, како одраз на богатството и вкусот на императорот.

Дамите уживале во специјализирана медицинска нега, третмани за убавина и лични придружнички. Имале различни рекреативни, уметнички и интелектуални активности за да го забавуваат владетелот и да се борат за неговото внимание.

Зад фасадата на луксузот, харемот бил жариште на политички интриги и ривалство меѓу жените.

Тие жестоко се натпреварувале за наклонетоста на императорот, бидејќи тоа значело повисок статус, привилегии и влијание во царството. Евнусите, кои служеле како посредници, често играле значајна улога во овие натпревари, што дополнително ги комплицирало работите.

И покрај видното уживање во огромното богатство, животот во харемот бил далеку од слобода.

Жените биле изолирани од надворешниот свет и имале ограничен контакт со нивните семејства. Тие биле под постојан надзор од евнуси и дворски службеници за да се спречи секој обид за бегство или комуникација што би можела да ја загрози власта на императорот.

Пропаѓање на царскиот харем

Кина поминала низ значајни политички и социјални трансформации во текот на 20-ти век, што довело до пад на царскиот харем – кој пропаднал со молскавична брзина.

Државата поминувала ни модернизација и прифаќање нови идеологии, а традиционалните практики постепено се укинувале.

Соборувањето на династијата Ќинг и воспоставувањето на Република Кина во 1912 година довеле до крај на империјалното владеење и демонтирање на системот на харемот.

Денес, Забранетиот град, во кој некогаш се наоѓал царскиот харем, е зачуван како светско наследство на УНЕСКО. Тој служи како доказ за богатото културно наследство на Кина и сложеноста на нејзините историски институции.

Приказните за жените кои живееле во нејзините ѕидови продолжуваат да ги фасцинираат и интригираат луѓето ширум светот, нудејќи увид во еден фасцинантен, но контроверзен аспект од кинеската историја.

С. Ш. | Црнобело