Спонзорирано од:
Спонзорирано од ОгласиЗаРабота.мк


Смешна приказна: Срам

Еден ден запознав еден прекрасен господин и се заљубив. Кога стана јасно дека ќе се земеме, одлучив да престанам да јадам грав.

smesna-prikazna-sram-001.jpg

Неколку месеци подоцна на мојот роденден, ми се расипа автомобилот додека се враќав дома од работа. Со оглед на тоа дека живеев на село, му се јавив на сопругот и му кажав дека ќе доцнам затоа што морам пешки до дома.

Одејќи така, по пат наидов на мало кафеанче од кое се ширеше мирис на грав и едноставно не можев да одолеам.

Бидејќи пред себе имав пат од неколку километри, претпоставив дека по пат ќе се ослободам од сите нус појави. Влегов во кафанчето и за час „средив“ три порции грав. Кога продолжив да пешачам се потрудив да ги испуштам сите гасови.

Кога стигнав дома, сопругот беше среќен што ме гледа и весело ми рече:

Драга, имам изненадување за вечера!“.

Ми ги врза очите и ме одведе до масата.

Седнав, и токму кога сакаше да ми го тргне превезот, заѕвоне телефонот. Ме натера да му ветам дека нема да го тргнам превезот додека не се врати, и отиде да се јави.

Гравот кој го изедов се уште работеше во мојот стомак и притисокот стана неподнослив, така што ја искористив приликата додека да се врати маж ми да пуштам еден гас на страна.

Не само што беше гласен, туку и смрдеше на ѓубре и твор истовремено. Ја зедов салфетката од масата и жустро ја бркав смрдеата.

Потоа се наслонив на другата страна и си пуштив уште три. Смрдеата беше полоша од готвена и отстоена зелка. Решив да го слушам телефонскиот разговор од соседната соба, и си продолжив да се олеснувам во наредните неколку минути.

Задоволството беше неописливо. Кога поздравувањето преку телефонот го означи крајот на мојата слобода, направив уште неколку брзи кружни движења со салфетката, за да ја раздувам миризбата, и со чувство на задоволство и олеснување, ја спуштив раката.

На лицето сигурно го имав најневиниот израз кога мојот маж се врати и се извини што се задржа толку долго. Ме праша дали сум ѕиркала, но јас го уверив дека не отворив око.

Во тој момент, ми го тргна превезот и дванаесет гости кои седеа околу масата во еден глас викнаа:

„Среќен роденден!“

А, јас паднав во несвест.

Би можело да ве интересира:

„Мамо, заработи ли во странство доволно пари за да ми купиш ново детство?“ – трогателно писмо кое ќе... „На мои 4 години со тато отидовте во странство за да заработите за мојата иднина...
„Златно море, ти во Дојран ќе одиш“ – ми се гади од бесчувствителните коментари на луѓето Да се разбереме – немам ништо против луѓето што одат на море и немам намера да к...
„Елката што ја украсуваме секоја година е многу стара, но за мене е посебна“ „Оваа елка е стара и има видено многу работи и многу ја сакам. Не би ја заменила...
Во автобус од Скопје до Милано патував со жена на која сè ѝ пречеше и само се бунеше - Зошто не е уб... На почеток да појаснам која е „Славица“ (ако не знаете) - тоа е секоја жена на к...
„Намерно се запуштав за да не излезам од дома, Скопје ме гушеше - едвај се извлеков од депресијата“ „Не миев коса со денови за да имам изговор - кај да одам со мрсна коса? Нок...
Тамара за CRNOBELO лексикон: „Првиот симпатија ми бегаше, сега му е сигурно криво“ „Имав едно другариште за цел живот, кој, за жал, прерано нè напушти, мојот Влатч...

Најчитани неделава

sonovnik-sidebar.jpg