Жена поминала 500 дена во пештера, целосно изолирана од светот: „Не сакав да излезам“

Детали

четврток, 20 април 2023

Атлетичарка од Шпанија поминала 500 дена во пештера, потполно изолирана од светот. Таа била толку посветена на овој луд подвиг, што не сакала да ја контактираат дури и ако починел член од нејзиното семејство.

Беатрис Фламини од Шпанија е атлетичарка која се фокусира на екстремни спортови, а неодамна го заврши нејзиниот најлуд подвиг.

50-годишната жена помина 500 дена во подземна пештера, изолирана и без буквално никаков контакт со останатиот свет.

Со нејзиниот подвиг, група научници ќе истражуваат какво влијание има долгата изолација врз психата на човекот, но и како се адаптира телото на живеењето под земја.

Беатрис живеела во пештера во Шпанија, која се наоѓа околу 70 метри под земја. Лудиот подвиг го почнала во ноември 2021-ва, а излезе од пештерата на 14-ти април годинава.

Во овој период, таа немала никаков контакт со луѓе, а немала ни интернет пристап. Што значи, сè до излегувањето, не била свесна за настаните во светот како смирувањето на пандемијата, смртта на кралицата Елизабета и руската инвазија на Украина.

Беатрис била толку посветена на својата цел, што истакнала дека не сака да биде контактирана дури и ако починел член од нејзиното семејство.

Атлетичарката, која имала 48 години кога „се преселила“ во пештерата, ги минувала деновите во читање, пишување, плетење и цртање. Истовремено, со себе имала две GoPro камери со кои го документирала целото искуство.

Храната до пештерата ѝ била доставувана од тим, но во 500-те денови таа ниту еднаш не стапила во контакт со овие луѓе. Односно, тие ја оставале храната на одредено место, а таа ја земала дури откако ќе си заминеле.

На прес-конференција, Беатрис откри дека по извесно време престанала да ги брои деновите, како и дека поради тишината, искусила аудитивни халуцинации.

Истовремено, Беатрис немала никаква перцепција за времето и кога дошол тимот што треба да ја извади од пештерата, мислела дека поминале само околу 160 дена.

„Времето не минува побавно или побрзо. Туку, времето воопшто не минува и се чини како постојано да е четири наутро. Кога дојде тимот, мислев дека треба да го прекинам експериментот бидејќи се случило нешто“, открива таа.

И покрај бројните предизвици и изолацијата, Беатрис вели дека ѝ се допаѓал животот во пештерата.

„Всушност, не сакав да излезам“.

Со помош на снимките што ги правела, наскоро ќе биде направен документарец кој детално ќе го опише искуството на Беатрис.

Повеќе фотки од Беатрис на следната страница...