Детска игротека. 30 дечиња и 50 возрасни луѓе. Се слави роденден, поканета сум, но не можам да го најдам славеникот. 

Оваа приказна е одличен потсетник колку се важни ситниците во нашиот живот. Тие се мали работи кои со текот на времето стануваат сериозни...

Слободна си да си одиш од било која приказна во која ќе се најдеш. Слободна си да си заминеш од било која приказна ако не си се допаѓаш самата на себе во неа.

Промената е неизбежна. Сигурно сте го слушнале тој израз и порано, нели? Идејата за тоа кои сме, каде сме и што сме, што се случува околу нас е само дел од циклусот/нередот/хаосот/текот на животот.

Тие се нашата совршена половина, некој кој го сметаме за дел од семејството, а не е. Личноста пред која можеме да плачеме и личноста со која најсилно се смееме – нашата најдобра пријателка.

Еден учител шетал низ поле жито. Ученикот дошол до него и му рекол: „Јас не можам да го најдам вистинскиот пат. Во што е вашата тајна?“

Времето поминува толку брзо што понекогаш кога ќе се сетите кога започнала да се емитува вашата омилена серија, само со насмевка констатирате „Леле поминале толку години, а имам чувство како да беше вчера“.

Ти си прекрасна девојко, ти си толку многу повеќе од само обична жена. Ти си создадена од облини, гласови, манири...

Се обидувам да живеам живот со што е можно помалку каење. Каењето е разорно по душата. Го нагризува умот, го уморува духот.

Животот знае да биде тежок и комплициран, но истовремено и убав и неверојатен, па затоа секогаш избирајте да гледате на светлата страна.

Младоста е времето од животот кое се карактеризира со огромна енергија и честопати не многу промислени постапки.

Малиот принц е најпознатиот француски роман, кој иако делува како детски, наменет е и за возрасни.

„Довербата води до среќни денови и среќни животи“. Ова бил одговорот кој Далај Лама му го упатил на новинарот од „National Geographic“ на прашањето: Како можеме да пронајдеме мир набљудувајќи го светот?

Животот е краток, толку краток како здив, поминува додека да трепнеш, додека да кажеш Оп! и да го направиш тој скок. А, нас ни поминува во мислење, премислување и туфкање.

Кога бев малечка, родителите постојано повторуваа една иста реченица како стара расипана лента: „Леле деца, какви сте! Во наше време ова немаше! Па, ние бевме деца за пример, вие на што личите? Безобразие!“

Животот не мора да биде сложен, ние самите си го правиме комплициран обидувајќи се да дојдеме до недостижни работи, трудејќи се да бидеме нешто што не сме...

Таа која делумно се шегува, а делумно е сериозна, бидејќи со текот на времето сте измислиле еден куп чудни звуци, зборови и погледи, па на другите им се чини дека имате сопствен јазик за комуникација.

 Ах, тие денешни деца... Иако се вклопуваме во генерацијата на социјалните мрежи, сепак, некои работи нам ни се познати, а денешните тинејџери и деца не ги знаат и нема никогаш да ги дознаат.