Ништо не ви поаѓа од рака? Ви се чини како ништо да нема смисла и дека вам среќата постојано ве одминува?

На училиште беше сметана за изгубен случај. Еден ден нејзините родители добиле порака: „Оваа девојка има нарушување на способноста да учи, не може да се концентрира, секогаш мрда, го прекинува часот, домашната никогаш не ја дава на време“...

 Велат, најлесно што можеш да направиш е да заминеш. Да си заминеш од оваа мизерија, од оваа празна ситуација каде сѐ се случува, а каде всушност, вистински ништо не се случува.

 Младоста е период на големи промени. Сѐ започнува со завршување средно образование и заминување на факултет. Тоа се првите можности кога најголем број од младите луѓе вистински се осамостојуваат и кога всушност почнува вистинскиот живот.

Седев во мојата соба, светлото беше исклучено и внатре владеа сенките во темнината.

Биди свое сонце. Секое утро. Сети се дека секој ден почнува со точка светлина, секое утро можеш да видиш нешто подобро, можеш да ги поправиш работите од вчера, имаш нова можност повторно да сјаеш.

Се преправав дека ја слушам мошне внимателно додека ми зборуваше за работата, бебето кое ѝ клоца во стомакот и новата боја на коса...

Иднината можеби е непредвидлива, тоа не значи дека секогаш можеме да ја замислуваме како светла, прекрасна и далеку подобра од минатото.

Понекогаш е навистина тешко да пронајдеш убавина или среќа во светот кој те опкружува. Грозоморни настани, војни, бомби, климатски промени, болести, сиромаштија, глад... Светот е на раб на безнадежност и исчезнување.

Оној род во изумирање, културните мажи кои се џентлмени на кои црпката им фаќа доволно за да сфатат дека секоја самоуверена и паметна жена има

Притисокот да се изгледа убаво и привлечно денес е огромен. Списанијата и видео спотовите ни сервираат перфектни жени со совршено тело, без навидум ниту една маана.

Некој ми рече – „Имавте толку многу заеднички работи!“ Што ли имавме заедничко, освен респираторните органи? Не, ни тоа не беше заедничко, јас сакав да дишам со полн здив, додека тој ми го ускратуваше со гушење.

Ги врзував патиките, а во главата имав милион мисли за сите работи кои требаше да ги направам пред да излезам од вратата во обид да го фатам утринскиот автобус.

Денес, скоро секој е наречен „пријател“ без навистина да ја заслужи таа титула. Ако седнеме да правиме листа на секој кој го нарекуваме наш пријател, тогаш таа листа можеби би била бескрајна.

Во моментот откако сте кажале ДА, ви го ставаат прстенот на рака и сфаќате дека ќе се венчате и ќе станете нечија сопруга, ве преплавуваат илјада емоции на љубов и нежност.

Семејството е најважната компонента од човековиот живот, но доколку сте постарото дете не само што сте попаметни, туку имате и многу поголеми привилегии, а и маани во однос на помладите.

Во светот кој е сурово и одмаздољубиво место за живот, ти реши да се скрасиш покрај партнер кој ти нуди првенствено комфор, наместо љубов. Ти ги разбирам донекаде причините девојко, но никогаш нема да те оправдам. И не можеме да бидеме другарки.

Годините брзо поминуваат, а времето не застанува... Колку е само кратко времето помеѓу детството и станувањето возрасен. Кога сме деца едвај чекаме да пораснеме, а кога ќе станеме возрасни сѐ што посакуваме е да се вратиме во детството.