Отец Душко Пецов е на служба во Германија: „Има сè повеќе крштевки и венчавки, Македонците се сплотуваат кај нас во црква“

„Во Црквата во Дортмунд доаѓаат голем број Македонци и тоа особено за големите празници. Во неделите и за помали празници помалку, но сепак ги има. Преку богослужби и посетата на Црквата многу луѓе се запознаваат меѓу себе, дури и некои се мажат/женат и основаат семејства“, вели Отец Душко Пецов (43) од Зрновци, кочанско, кој во Германија живее веќе 10 години со сопругата.

Отец Душко Пецов (43) од Зрновци, кочанско, завршил средно Богословија во 1999 година, а за ѓакон бил ракоположен точно на роденденот 26.09, а свештеник станал на денот на неговото крштевање на 14.10.2004 година.

Веќе 10 години е на служба во Германија, каде се преселил и живее со својата сопруга Анита.

За CRNOBELO.com тој споделува како изгледа неговата служба и живот таму:

Колку години живеете и работите како поп во Германија?

Првата служба ја започнал во Делчево, па потоа во кочанскиот крај околу 7 години.

Првпат на мисија во Европа започнав во 2010 година во Виена во црквата Св. Наум Охридски и таму одев само по потреба за поголеми празници.

Во 2013-та се појави потреба за постојан свештеник во Дортмунд, во црквата Свети Кирил и Методиј и фала му на Бога до ден денешен сум тука, веќе 10 години сум тука.

Живеам сам со мојата сопруга, а на 50 километри од мене е брат ми со својата фамилија и трите дечиња.

Родителите ми се во Македонија, но доаѓаат често на гости.

Живеам во Црковниот дом во Дортмунд, во близина на аеродромот.

Дали бевте испратен таму и затоа се преселивте?

Да, во разговор со надлежниот митрополит господин Пимен и за потребите на Црковната општина отпатував за Германија.

Како испадна да бидете свештеник токму таму?

Моите почетоци во Европа беа во Виена и прво за таму разговараме со г. Пимен и со тамошната управа да бидам постојано.

Но, во тој период се појави потреба во Дортмунд, бараа помлад свештеник и г. Пимен разговараше со нас и ние прифативме.

Како е да се биде свештеник толку далеку од дома?

Хм, за некои луѓе ова е подвиг и гледаат на тоа како една мисија и ценат и почитуваат. Додека пак други си велат секој сака странство, поубаво е.

Не е лесно да се остави кариера, фамилија и сè останато и да се почне нов живот, но многу прекрасни луѓе овде нè прифатија како нивни и се навикнавме.

Дали токму вие ги сплотувате македонските иселеници таму?

Постојат неколку клубови, уметнички друштва итн., но пристапот на Црквата кон луѓето е сосема поинаков.

Преку богослужби и посетата на Црквата многу луѓе се запознаваат меѓу себе, дури и некои се мажат/женат и основаат семејства.

Колку Македонците доаѓаат во црква?

Доаѓаат да, и тоа во голем број особено за големите празници. Во неделите и за помали празници помалку, но сепак ги има.

Радува фактот што младите се повеќе се воцрковуваат, постат и се исповедаат.

Има сè повеќе и повеќе крштевки и венчавки.

Продолжува на следната страница...