Црно-бел телевизор, местење антени: Трауми од детството што денешните деца никогаш нема да ги разберат

„Ви текнува на вицот: ‘Имате телевизори во боја? Дајте еден црвен’“ – овој виц денешната младина никогаш нема да го разбере, а не може ниту да сфати што значи да си далечински управувач по дома. Да се присетиме на „траумите“ од детството.

Денешните деца не знаат што е „мака“. Гледаат цртани по цел ден, ако не на паметен телевизор, тогаш на компјутер, ако не на компјутер тогаш на таблет.

Единствен начин за да ги одлепиш од екран е да ги извадиш од дома и пак треба да глумиш кловн и да ги анимираш за да ги задоволиш нивните високи стандарди.

Ги гледам и си мислам дека никогаш нема да знаат низ какви маки поминувавме ние кога бевме деца во едно поинакво и поедноставно време, кога училиштниот ден завршуваше со фрлање на ранецот дома и излегување на улица, а домашното мораше да биде напишано пред да почне блокот со цртани – за да можеш да гледаш.

Ех, тоа беа времиња. Ако ти речат: „нема сега телевизор“, земаш топка и одиш надвор, а денешните деца, ако снема интернет на 5 минути - не знаат што да прават со себе.

Да се присетиме на некои наши трауми од детството и да се насмееме:

Телевизорите во боја на крајот од 80-тите години за некои семејства сѐ уште беа луксуз, па многу од децата што растеа во тој период дома имаа само црно-бел телевизор. Кога ќе видеа телевизор во боја се радуваа како да виделе нешто неверојатно. 

Телевизорот го вклучуваш и чекаш половина час да се запали, да дојде тон, слика...  

Наместо да гледаш цртани во секој дел од денот, 100 канали YouTube и Netflix, имаше само 3, па што ќе ти пушти „чичкото“ тоа ќе гледаш.

Ви текнува на вицот:
- Имате телевизори во боја?
Имаме
- Тогаш дајте ми еден црвен.

Денес младинава не го разбира. Немаат поим како е да гледаш само три ТВ канали на црно бел телевизор. Посебно нема да разберат како во такви услови сме се чувствувале исполнети.

— Aно (@Mr_Mr_Ano) December 8, 2018

Мама и тато гледаат вести секоја вечер, а ти си играш, ако случајно се најдеш околу телевизор, обавезно следува реченицата: „Ај те молам пушти малку глас и смири се малку да видам што ќе кажат.“

Сфаќаш дека е подобро да се тргнеш на страна за да не бидеш цела вечер далечински управувач и секако кога чепкаш на телевизорот мора да внимаваш да не го бутнеш „миленцето“ на мама. 

Ако се расипе сликата, тогаш се знае некој мора да се качи на покрив и да ја намести антената, а ние од дома викаме на цел глас:

„Добро е, не е добро, мрдни малку...“

@kljucenijakljuca #srecniljudi #domaceserije #ristana #arandjelgolubovic #ostojic #antena ♬ original sound - kljucenijakljuca???

За среќа излегоа и собните антени на струја, за кои немаше потреба да се виси надвор, а ако нема добар прием по дома, проблемот се решава со компир или виљушка.

Тоа решение беше соодветно и за антените на радиото.

Место таблети по дома имавме тетриси, за да ни се развива мозокот, а место Play Store по една дискета за нинтендо и таа ја дуваш за да работи. Плачеш за ново нинтендо, а мама ти вели, нема да работи на нашиот телевизор. 

©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.

Б. С. Б. | Црнобело