…Да ти ја отворам вратата, бидејќи сум културна, нели? Така ме научи ти, културата на ниво, дури и кога сакаш некого да го исфрлиш на клоци, културно ќе му ја отвориш вратата да си замине, а потоа ќе ја треснеш.

Никогаш претходно не сум имала причина која ќе ме држи будна на перница милувајќи ме со немирот по лицето.

Треба ли да те потсетувам дека твојот поглед ми предизвикуваше благо гадење кога ќе се вкрстеше со мојот неочекувано?

Сите сме свесни дека токму ситниците се тие кои го прават животот убав, среќен и исполнет, а сигурно ќе се согласите дека овие моменти за вас претставуваат еден мини рај.

Сè уште се сеќавам на неа кога пијам црвено вино, сè уште го пијам со секоја една голтка тегнејќи го низ моето грло како што нејзините бакнежи се тегнеа на моите усни.

Доколку се сеќавате на овие песни, сигурно сте имале прекрасно детство исполнето со вистински радости за разлика од децата денес кои освен компјутер пред себе, не се радуваат на ништо.

Можеби ќе ти го скршам срцето, но повторно ќе ги соберам сите негови делови и ќе ги залепам со својата љубов.

За да бидете среќни ви е потребно помалку отколку што си мислите, единствено што треба да направите е да започнете да верувате дека среќата е тука за вас секој ден само треба да научите да ја цените повеќе.

Ти си можеби мојата шолја топол чај, она вистинското, суденото што би рекле старите, но јас моментално сакам да се напијам ладно пиво.

Го имаш почувствувано ли она чувство на сеедно, во моментите на самостојност, кога сфаќаш дека сè зависи од тебе?

Да се биде слободен си има свои предности. Затоа и понекогаш навистина сум им љубоморна на моите слободни пријателки кои уживаат во својот сингл живот.

Ја паметите ли вашата класна од средно? Се имате запрашано ли каде е, што прави, дали ѝ недостасува таа една генерација за која знаете дека ѝ останала во срцето, вашата генерација?

Ја видов таму на скалите, во кафулето каде што одев секој ден со моите пријатели, погледите ни се сретнаа за миг, ме запрепасти со нејзината убавина, срцето започна да ми чука забрзано.

Секој има своја причина поради која се смее без причина. Мојата причина е врнењето, без разлика дали дожд или снег, би прифатила и град, повторно би се смеела...

Здраво љубов. Долго време се обидував да ти се обратам на поинтимен начин како овој, но не успеав поради недоволно храброст и страв од твоето одбивање.

Во животот научени сме дека секогаш е полесно да им дадеме совет на другите отколку на себе.

Сместете се удобно на столчето, покријте се со ќебе, земете си топол чај и одморете си ги мислите со оваа интересна приказна.

Тешко ли е да се биде човек? Искрен, подготвен да се соочиш со сите предизвици кои ги носи судбината, човек кој е добар, кој помага, кој љуби, кој создава...