Една млада жена наеднаш почнала да чувствува замор и напнатост, станала раздразлива и лошо спиела.
Само што ја допивме чашката винце со другарка ми, отидов во другата соба каде требаше да спијам, ја отворам чантата и што да видам?
Се разбудивте ли утрово со сите обврски кои останале од вчера? Ги понесовте ли сите неостварени замисли кои не се само од деновите претходно, туку се одолговлекуваат со месеци, можеби и со години?
Цела една година не можев ништо да напишам. Едноставно немав никаква инспирација. И ќе ве излажам ако ви кажам дека оваа мрачна тишина имаше некаква причина. Немаше.
Не го чекај времето. Најди го. Не ја чекај љубовта. Почувствувај ја. Не ги чекај парите. Заработи ги. Не чекај некој да ти го покаже патот. Најди го...
Колку и да не сакаш да признаеш животот тежнее кон некоја крајна точка кога времето тежнее кон бесконечност.
Веројатно длабоко во себе постоела свесноста околу тоа колку изгледаш смешно и чудно на луѓето околу тебе. Седиш со телефонот на маса, се возбудуваш на секое свирење и посакуваш да добиеш одговор кој не знаеш дали ќе дојде.
Темпераментот кај луѓето отсекогаш ми претставувал една фасцинантна појава која е секогаш различна за секоја индивидуа...
Помина време, многу време,а сè уште ми доаѓаш во мисла. Така нечујно, кратко, блиц, си помислувам на нас и сè што можевме.
Во животот многу работи ги учиме подоцна, а требало порано, но тука нема барање правда, бидејќи правдата најчесто ја нема. Ова е само една сурова игра на преживување во која најсилните ќе опстојат.
Сте забележале ли колку пати сме пропуштиле огромна прилика само заради нашиот став во моментот? Честопати нашиот успех или неуспех зависи од она што се наоѓа во нашата глава.
Сите од нас бараат искреност, а кога ќе бидете целосно искрени, тогаш останатите ви забележуваат. Но сепак, она што треба да биде кажано, едноставно треба да се каже.
Како што изминува секој ден сфаќаш дека животот ти поставува неизбежна стапица...
Носталгија…. многу присутна, интересна, но малку истражувана емоција. Нема кој не ја доживеал, освен најмалите, децата...
Татко ми отсекогаш велеше дека пријателството лесно се стекнува, но тешко се одржува. И секојдневно во главата си ги повторував тие зборови, бидејќи едноставно израснав со радоста во нашата куќа кога ќе дојдеа неговите пријатели.
Најважната работа која може да ја направите за себе е да останете доследни на својот став и мисла, дури и тогаш кога можеби знаете дека не сте сосема во право...
Во светот постојат луѓе и места од кои може многу да се научи. Постојат и цивилизации недопрени од злобата на секојдневието, кои во себе носат приказни за човечноста, онаква каква што ние не сме ја знаеле.
Сите луѓе на светот имаат една заедничка желба – да бидат сакани. Но, со цел да се постигне тоа, прво треба да научиме да се сакаме себеси.