Како што поминував покрај твојот прозорец, не можев, а да не ги забележам твоите горки солзи. Морам да ти признаам, го одбра совршеното време за плачење.

Не мора секогаш да се помирите со судбината - таа е одредена исклучиво од изборите кои ги правите секојдневно...

За да го извлечете максимумот од овие прашања, дозволете и на вашата имагинација да ве води. Дозволете си да сонувате.

Дали се чувствувате заробено од своето минато, со одлуките кои ги донесовте или шансите кои не ги искористивте? Иако секој има различна приказна сите можат, доколку сакаат да се ослободат од своето минато и од работите кои ве држат назад.

Ова утро додека полека се будев сфатив дека мојот ум веќе е зафатен со неколку мисли истовремено, дури и пред да бидам целосно расонета или како за почеток, свесна за овие мисли.

Не прави грешка – не ми требаш. Со сигурност не за да ме надополниш, па и да ме поддржиш. Но, би сакала да бидеш со мене.

Пријателството е важно во животот. Исто така е важно и пријателите да бидат квалитетни луѓе на кои можете да се потпрете.

И покрај тоа што сме опкружени со луѓе и бомбардирани со безброј информации за сите работи околу нас, сé уште постојат моменти кога луѓето се чувствуваат осамено и исклучено од светот...

Седам на куферот пред автобуската станица, сам. Очекувам од некаде да се појавиш, a знам дека нема да дојдеш бидејќи јас не те известив за моето заминување, себично од мене.

Мојот живот е воден од логиката, барем најголемиот дел. Понекогаш логиката знае да ме предаде, знае да не ми понуди одговори. И се научив да го прифаќам тоа.

Мислам дека конечно треба да престанам да бидам жртва на околностите. Да, знам. Дадов сè од себе. Го насочив мојот ум. Дадов 100% од себе, без откажување. Не се воздржував. Продолжив да давам и давам.

Ако не бев оној што сум сега, кој ли друг би можел да бидам, дали ако ја имав можноста да бидам некој друг би се избрал себеси?

Не можам веќе, ми се смачи од цела оваа игра. Долго време поминав во улогата на другата, онаа која нуди утеха, која нуди незаборавни ноќи, а за возврат добива непостоечко име во телефон и едно „Се познаваме“.

Однадвор сè се чини совршено. Нема видливи рани, нема лузни... Емоционалното малтретирање често останува незабележано. Како паразит кој се движи низ вашиот ум, уништувајќи ја сопствената жртва несвесно.

Зошто почетокот на година да не ја искористите за да зачекорите во нешто ново, непознато? Предизвиците се секогаш синоним за возбуда, но и ситниците може да допринесат оваа 2016-та да ви биде повозбудлива.

Беше темно и дождливо тоа утро, а тој беше толку елегантен во неговиот црн капут. Висок, црн, со црн капут, црн шешир носеше и  црн чадор. Изгледаше многу заводливо во тоа црнило, таинствено, мистично.

Никогаш не сакам да те оставам, напуштам. Не сакам да дишам без твоите нежни како пердув усни, да ги раширам моите крилја без звукот на твојата нежна насмевка. Зошто би сакала?

Можете да го поминете целото време во животот правејќи ништо или правејќи одредена рутина, ден за ден, а можете и да се фокусирате на она што е вистински важно...